Brainstorm

Een nieuwe schoolkrant begint altijd met een thema. Het thema bedenken is niet meer dan zo veel mogelijk dingen roepen in de hoop dat er iets leuks tussenzit. Na het bedenken van het thema begint het moeilijkste onderdeel: de brainstorm.

Als je het veel doet dan kom je erachter wat brainstormen inhoudt. Bij een storm op zee is het immers niet zo dat er constant heel hoge golven zijn, want na een dergelijke golf ga je weer met een noodgang naar beneden. Zo is het ook met een brainstorm, letterlijk een storm in de hersenen. Zon storm bestaat ook niet uit een stortvloed aan geniale ideeën anders had het waarschijnlijk brainrain geheten. Het meest briljante idee wordt meestal opgevolgd door iets dat je ziet als de grootste onzin die je in je leven ooit zal horen en met dat idee blijf je zitten tot er een nog slechter idee wordt voorgesteld. Je schommelt zo dus tussen de verklaring van de mensenrechten en het verdrag van Versailles; een geweldig initiatief en het domste idee ooit door een mens voortgebracht.

Hoe jammer het ook is, een schoolkrant lijkt in die vergelijking meer op het verdrag van Versailles. Zo veel onzin (quatsch) kan niet door één man worden voortgebracht, je hebt een leger van lamgeslagen gekken nodig om zon tijdschrift te maken! En in plaats van dat we alle pieken als in: artikelen die de wereld kunnen veranderen in de schoolkrant zetten, gebruiken we alle dalen de rode-pruiken-dag van de vorige schoolkrant om alles maar zo leuk en luchtig mogelijk te houden. Wat een zegen dat onze schoolkrant geen politieke partij is.